Nu de zon meer naar het westen draait
Nu de zon meer naar het westen draait
En de schaduw langer wordt
Nu de wind van zee wat minder waait
En de dag is ingekort
Zijn de druiven allemaal geplukt
Voor de smaak van goede wijn
Wordt de geur van herfsttij weggedrukt
Door het bouquet van de jasmijn
Nu de moerbei mij nog lommer schenkt
Voor hij strakjes wordt geknot
En een wolk zegt dat zij regen zendt
Voor het hier wat kouder wordt
Als de tuin mij rozebottels laat
Geur van salie en laurier
Weet ik zeker dat dit verder gaat
Ook al ben ik niet meer hier
Als de berg straks rode wangen krijgt
En de berm voorzichtig groen
Aan de kim misschien het onweer dreigt
Maar besluit nog niets te doen
Dan begrijp ik wat er komen zal
Ja, de tijd kruipt mij voorbij
Voor de winter neerdaalt in het dal
Is het najaar er voor mij
Als de moerbei straks in voorjaarstooi
Later al zijn schaduw biedt
En dan gras in geur en kleur van hooi
Is de zomer in ‘t verschiet
(Dan) Zaaien anderen bloemen in het veld
Die in kleurrijk bloei zal staan
Daarom kan ik nu gerustgesteld
De herfsttuin binnen gaan.
Eind oktober 2017 nam ik afscheid als gastheer van onze Villa Mertiza in Mirtos.
Nog eenmaal heb ik voor een publiek opgetreden. Onze gasten en gastvrienden.
Het slotnummer gaat over… ouder worden en dingen moeten achterlaten. En ruimte creëren voor een nieuwe generatie.
Met grote dank aan Alwin Kluit, die mij op de piano begeleidde.
Tekst en muziek: Dick Ridder