Als een vlinder gevlogen

Uit mijn handen losgelaten
Losgelaten om te gaan
Om de aarde te verlaten
Om haar vleugels uit te slaan
Als een vlinder weggevlogen
Weggevlogen teer en klein
Zoekend naar de hemelbogen
Waar het altijd licht zal zijn

Ruimte is haar nu gegeven
Nu gegeven na de strijd
In haar cocon was niet te leven
Daaruit is zij nu bevrijd
In twee armen ingeslapen
Ingeslapen zonder pijn
Is een mens opnieuw geschapen
Om als een vlinder vrij zijn

In de lucht kan zij nu leven
Leven van de zachte wind
Al haar vrijheid teruggeven
Onbezorgder dan een kind
Al mijn dagen zal ik speuren
Zal ik speuren in de lucht
Naar de mooiste liefste kleuren
Van een vlinder op haar vlucht

De aanleiding om dit gedicht te schrijven is het overlijden van Carry. Dikwijls te gast bij ons. Zij was een bijzondere dame. Lief, dat is wat in mij opkomt als ik aan haar denk. Maar zoveel meer. Echtgenote, moeder en grootmoeder. Haar man Daan heeft dit gedicht gelezen bij het graf.

tekst en muziek: Dick Ridder