BELOFTES (Anspruch)

Wanneer jij mij je hand geeft en ik voel de
angst diep van binnen in de koelte
van je vingers in de mijne gevouwen
Dan wil ik je na zijn
In zachtheid vertrouwen

Maar zie ik in pauwenpracht je wonen
En al je slimheid de mensen tonen
Hoe ijdele woorden je lippen ontvliegen
Dan zie ik hoe jouw vage waarheden liegen

Al jouw beloftes, die de waarheid doorziet
Ze verhelen ons falen, maar helen ons niet

Kijk ik in je ogen dan kan ik ze wanen
In het voorbijgaan: de karavanen
Van pijn aan jou oog voorbijgetrokken
Dan laat als een regenboog
liefde mij lokken

Maar zie ik je een muur van afweer bouwen
Niemand het slot van je ziel toevertrouwen
Alleen om te winnen in salto’s te vliegen
Dan zie ik hoe jouw vage waarheden liegen

Al jouw beloftes, die de waarheid doorziet
Ze verhelen ons falen, maar helen ons niet

Valt bij het omarmen niets te verbloemen
Omdat wij elkaar bij de namen noemen
Bij namen die onze zielen dragen
Dan wordt de bevreemding
een beetje verslagen

Staan wij ver verwijderd verloren vechters
Dan vellen wij vonnis als partijdige rechters
Niet onder te krijgen maar zo te bedriegen
Dan zien wij hoe onze vage waarheden liegen

Onze beloftes die de waarheid doorziet
Zij verhelen ons falen, maar helen ons niet