Voor je gaat

Twee lege glazen op de grond als bewijs
Eén is gebroken in de ander nog ijs
Asbakken vol, de deur die half open staat
Maar beloof me voor je gaat, dat je me niet voorgoed verlaat.

Vuisten op tafel en een heel grote muil
Vol bittere verwijten en het zachte gehuil
En dan de stilte, we zijn uitgepraat
Maar beloof me voor je gaat, dat je me niet voorgoed verlaat

Want ik weet me zonder jou geen raad
Hoewel ik weet dat het zo niet langer gaat
Maar beloof me, beloof me
Dat je me niet voorgoed verlaat

Je trekt nu je jas aan want het pleit is beslecht
We hebben gezegd wat moet worden gezegd
Ik zit aan de grond zie hoe jij daar nu staat
Maar beloof me voor je gaat, dat je me niet voorgoed verlaat

Want ik weet me zonder jou geen raad
Hoewel ik weet dat het zo niet langer gaat
Maar beloof me, beloof me
Dat je me niet voorgoed verlaat

Een kamer vol pijn was ooit een kamer vol vuur
Weg is nu de hartstocht nu van ’t eerste uur
En straks de leegte die jij achterlaat
Dus beloof me voor je gaat, dat je me niet voorgoed verlaat

Want ik weet me zonder jou geen raad
Hoewel ik weet dat het zo niet langer gaat
Maar beloof me, beloof me
Dat je me niet voorgoed verlaat

Want ik weet me zonder jou geen raad
Hoewel ik weet dat het zo niet langer gaat
Maar beloof me, beloof me
Dat je me niet voorgoed verlaat