MAAR LIEFDE IS HET NIET

Wij weten het,
die eerste blik,
waaraan niet valt te ontkomen
In gang gezet,
en jij en ik,
laten de zomer in ons stromen
Vier handen, zachtjes raken
Daarna vurig verder op reis

Maar liefde is het niet, ook al voelt het nog zo aan
Al lijkt het zo van zelf, wij zijn vrij om weer te gaan
Wij leven bij de dag
Waarin van alles mag
Vanaf de dag dat dit begon
Maar liefde is het niet
Het is het zand, de zee, de zon.

Wij lachen veel,
wij praten lang,
in een mix van vier, vijf talen
Over wie wij zijn
en totaal niet bang
(om) onze dromen te vertalen
Dat nachten, niet voorbijgaan
In een naakte openheid

Maar liefde is het niet, ook al voelt het nog zo aan
Al lijkt het zo van zelf, wij zijn vrij om weer te gaan
Wij leven bij de dag
Waarin van alles mag
Vanaf de dag dat dit begon
Maar liefde is het niet
Het is het zand, de zee, de zon.

Dan moet je gaan
Je droef gezicht
zegt dat de tijd is omgevlogen
De drank maakt afscheid nemen licht,
ook als wij onze tranen drogen
Wij weten, deze winter
Schenkt ons de zoetste herinnering

Maar liefde is het niet, ook al voelt nog zo aan
Al lijkt het zo van zelf, wij zijn vrij om weer te gaan
Wij leven bij de dag
Waarin van alles mag
Vanaf de dag dat dit begon
Maar liefde is het niet
Het is het zand, de zee, de zon.

Origineel: Gert Steinbäcker in een Oostenrijks dialect

Het moet in de negentiger jaren geweest zijn, toen ik dit nummer op het Griekse eiland Patmos voor het eerst hoorde. De Oostenrijkse zanger Gert Steinbäcker vertoefde daar veel om zijn nummers te schrijven. Het thema verraadt enige daar opgedane inspiratie. Ik heb hem toestemming gevraagd voor een Nederlandstalige vertaling. Die kreeg ik. Helaas ben ik die vertaling kwijtgeraakt, maar deze zomer (2016) is opnieuw gepoogd een goede vertaling te maken voor Boris Waalboer. Het nummer vindt hij goed, het vraagt alleen om een moderner arrangement. Een uitdaging!