Kind in mij
De draad die hem verbindt
Met zijn leven hier als kind
Is doorgesneden
Hij wordt zo oud als zij
Maar zij zijn er nooit meer bij
Er is geen weg (meer) terug
En Hoe graag hij ook zou willen
En hoe hard hij ook zou willen bidden
Hoe hij ook luistert naar de blauwe lucht
Die hem misschien iets zou kunnen laten weten,
Maar hij hoort alleen maar
Hoe de stilte in hem zucht
Bijzondere gedachten, met behulp van dode dingen
En ook het licht verwijt, dat hij het zo ver heeft laten gaan
Want ach het kind in hem
Is gestorven een dode stem
Hij vindt dat hij groot moet zijn
Maar hij huilt als een kind
Dat zijn huis niet meer vinden kan
Het nergens vinden kan
Zijn thuis
Op eigen benen staan en
Dus de wereld ingegaan
Niets dat hem (nog) daar hield
Met wat foto’s in zijn tas
Om hem heen zijn vaders jas
Hij kwam er nooit meer terug
Toch zou hij alles achterlaten
Om nog even thuis wat bij te praten
nog één keer bij elkaar
Om zijn vragen aan hen voor te leggen
geen schaamte geen bezwaar
Bijzondere gedachten, met behulp van dode dingen
En ook het licht verwijt, dat hij het zo ver heeft laten gaan
Want ach het kind in hem
Is gestorven een dode stem
Hij vindt dat hij groot moet zijn
Maar hij huilt als een kind
Dat zijn huis niet meer vinden kan
Het nergens meer vinden kan
Ter wereld niet vinden kan
Zijn thuis (3x)
Geschreven na het overlijden van mijn beide ouders, met dank voor een mooie en muzikale jeugd. Het kind in hem is gestorven. Een dode stem.
Origineel: Nel fondo di un amore
Uitvoerende: Renato Zero
Nederlandse tekst: Dick Ridder