De Plataan

Gefilterd licht door je groene tooi
Het naakte zonlicht kleurt zo zacht
zo groen de vroege lentedooi
nu mij er nog de zwarte nacht
de geur van herfst en wintertijd
mijn hart door midden snijdt

Je sterke stam geeft mij, die stram
en stijf de rug vermoeid, met kracht
zo teder tegenwicht, ach kwam
ook hij, die jou in al je pracht
beloofde: heler van mijn pijn
om samen hier te zijn

Ik kijk omhoog jouw groene dak
beschut, beschermer boven mij
Ooit was toen ontijtijd ontstak:
voor altijd samen zo dichtbij
een dak van trouwe veiligheid
O verre kindertijd

Je staat in alle wijsheid, fier
geworteld, kracht van deze grond
als trooster, daarom ben ik hier:
omdat hij jou de mooiste vond
Hier is hij verder weg van mij
Nog nooit zo naderbij